آمورولفین

موارد مصرف آمورولفین

Amorolfine یک مشتق مورفولین می باشد که به صورت هیدروکلرید و به طریق موضعی در درمان عفونت های قارچی پوست و ناخن کاربرد دارد. جذب سیستمیک این دارو متعاقب مصرف موضعی، ناچیز می باشد. جهت درمان عفونت های ناخن ناشی از درماتوفیت ها، مخمرها و کپک ها محلول حاوی 5% Amorolfine یکبار یا گاهی اوقات دوبار در هفته بر روی ناخن مبتلا ریخته می شود تا زمانی که ناخن مجدداً تولید شود. به طور کلی درمان باید 6 تا 12 ماه ادامه یابد. در مورد عفونت های پوستی شامل عفونت های درماتوفیتی از کرمی حاوی 25/0% Amorolfine به میزان یکبار در روز برای حداقل 2 تا 3 هفته (وتا 6 هفته در مورد عفونت های پا) استفاده می شود و 3 تا 5 روز بعد از حاصل شدن بهبود بالینی نیز ادامه می یابد.

عوارض جانبی آمورولفین

تحریک پوستی به صورت قرمزی، خارش و احساس سوزش و ندرتاً واکنش های پوستی شدیدتر در مصرف این دارو به شکل موضعی گزارش شده است. فعالیت ضد میکروبی: Amorolfine یک مشتق مورفولین با فعالیت ضد قارچی است و از طریق دخالت در تولید استرول های اولیه لازم برای عملکرد غشاهای سلول قارچی عمل می کند. Amorolfine در محیط آزمایشگاهی علیه گروه گسترده ای از پاتوژن ها و قارچ های مهاجم عمل می کند مانند: درماتوفیت ها، Blastomyces dermatitids ، کاندیدا ، Histoplasma capsulatum و Sporothrix schenckii . هم چنین بر علیه آسپرژیلوس فعالیت می کند اگرچه برخلاف فعالیت آزمایشگاهی آن، Amorolfine در تجویز سیستمیک غیرفعال است و این باعث محدودیت کاربرد آن به صورت کاربرد موضعی در عفونت های سطحی می شود.