تیکلوپیدین

موارد مصرف تیکلوپیدین

تیکلوپیدین جهت کاهش خطر حمله ترومبوآمبولیک گهگیر در بیمارانی که سابقه حمله کامل و ترومبوتیک دارند، مصرف می شود.

مکانیسم اثر تیکلوپیدین

تیکلوپیدین یک مهار کننده تجمع پلاکت می‌باشد که مکانیسم اثر دقیق آن به خوبی مشخص نیست.

فارماکوکینتیک تیکلوپیدین

بیش از 80 درصد دارو از مجرای گوارش جذب می‌شود. جذب دارو در صورت مصرف پس از غذا افزایش می‌یابد. پیوند این دارو به پروتئین پلاسما بسیار زیاد است. متابولیسم این دارو به شدت کبدی است. نیمه عمر بسته به سن بیمار ممکن است 6/12 – 9/7 ساعت باشد. با مصرف مکرر مقادیر 250 میلی گرم دوبار در روز، اثر دارو طی دو روز ظاهر می‌شود. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی پس از مصرف یک دوز 250 میلی گرم حدود 29 ساعت است. حداکثر غلظت پلاسمایی با مصرف یک مقدار 250 میلی گرم حدودmcg/Ml0/6-0/4 می‌باشد. مصرف مقادیر مکرر 250 میلی گرم دو بار در روز، حدود 11-8روز است. این دارو از راه کلیه، صفرا و مدفوع دفع می‌شود.

منع مصرف تیکلوپیدین

این دارو در خونریزی، هموفیلی یا سایر نقایص خونسازی مانند کمبود نوتروفیل‌ها و پلاکت‌ها، عیب کار کبد، سابقه پورپورای ترومبوسیتوپنیک ترومبوتیک نباید مصرف شود.

عوارض جانبی تیکلوپیدین

* عوارض شایع (%10غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش چربی خون (طی یک ماه از درمان)، افزایش تری گلیسرید سرم گوارشی: اسهال (ممکن است مزمن باشد) عوارض نسبتا شایع (%10-1): سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه پوستی: راش پوستی، خارش گوارشی: سوء هاضمه، تهوع، درد گوارشی، نفخ، استفراغ، بی اشتهایی هماتولوژی و انکولوژی: خونریزی، نوتروپنی، پوپورا کبدی: افزایش آلکالین فسفاتاز سرم (بیشتر از دو برابر حد نرمال)، اختلال عملکرد کبدی

تداخلات دارویی تیکلوپیدین

*مشخصات کلی تداخلات: اطلاعاتی گزارش نشده است. تداخلات رده X (پرهیز): اوروکیناز کاهش اثرات داروها توسط تیکلوپیدین: تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است. کاهش اثرات تیکلوپیدین توسط داروها: القاکننده‌های CYP3A4 (متوسط و قوی)، دابرافنیب، دفراسیروکس، انزالوتامید، اردافیتینب، فنتانیل، ایوزیدنیب، میتوتان، مورفین (سیستمیک)، ساریلومب، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب افزایش اثرات داروها توسط تیکلوپیدین: داروها با خاصیت ضد پلاکت، ضد انعقادها، آپیکسابان، بمیپارین، بوپروپیون، سفالوتین، سیلوستازول، کلوزاپین، کلاژناز (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دئوکسی کولیک اسید، ادوکسابان، انوکساپارین، هپارین، ایبریتومومب تیوکستان، کتامین، اوبینوتوزومب، پرهگزیلین، ریواروکسابان، سالیسیلات ها، سیبوترامین، مشتقات تئوفیلین، داروهای ترومبولیتیک، تیزانیدین، اوروکیناز افزایش اثرات تیکلوپیدین توسط داروها: آکالابروتینیب، داساتینیب، امولسیون‌های چربی (بر پایه روغن ماهی)، گلوکزآمین، گیاهان (با خاصیت ضد انعقاد/ ضد پلاکت)، ایبروتینیب، اینوترسن، لیماپروست، مولتی‌ ویتامین/ فلوراید (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای)، مولتی‌ ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا، فولات و آهن)، مولتی‌ ویتامین / مینرال (حاوی ویتامین‌های آ و ای و بدون آهن)، اسیدهای چرب امگا-3، پنتوسان، پلی سولفات سدیم، پنتوکسی فیلین، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، تیپراناویر، ویتامین ای (سیستمیک)، زانوبروتینیب تداخل با غذا: مصرف غذا ممکن است فراهمی زیستی تیکلوپیدین را افزایش دهد (20%). وعده‌های غذایی پرچرب، جذب دارو را افزایش می‌دهند و مصرف آنتی‌اسیدها جذب دارو را کاهش می‌دهد. مصرف دارو ممکن است منجر به ناراحتی گوارشی شود. راهکار: جهت کاهش ناراحتی گوارشی، دارو با غذا مصرف شود.

هشدار ها تیکلوپیدین

1- این دارو در صورت وجود عیب شدید کار کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- در طول مصرف این دارو، آزمون شمارش تام سلول خون، پلاکت، تشخیص افتراقی سلول‌های خون و مرفولوژی گلبول‌های قرمز باید صورت گیرد.

توصیه های دارویی تیکلوپیدین

1- در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یادآوردن آن نوبت باید مصرف شود. از دو برابر کردن مقدار مصرف باید خودداری گردد. اگر تا زمان مصرف بعدی فاصله زیاد باقی نمانده باشد، از مصرف نوبت فراموش شده باید اجتناب کرد. 2- در صورت بروز خونریزی، عفونت و پورپورا یا کاهش پلاکت خون، باید فوراً به پزشک مراجعه شود.