لیدوکائین-سیستمیک

موارد مصرف لیدوکائین-سیستمیک

اين دارو درمان آريتمي بطني، به ويژه پس از سكته قلبي، مصرف مي‌شود.

مکانیسم اثر لیدوکائین-سیستمیک

ليدوكائين با اثر مستقيم بر بافت، به خصوص شبكه پوركنژ (بدون دخالت سيستم اعصاب خودكار)،‌سبب كاهش دپولاريزاسيون، خودكاري و تحريك‌پذيري بطن طي مرحله دياستوليك مي‌شود.

فارماکوکینتیک لیدوکائین-سیستمیک

پس از تزريق عضلاني، تقريباً به طور كامل جذب مي‌شود. ليدوكائين به سرعت در بدن توزيع مي‌يابد. 90 درصد دارو در كبد متابوليزه مي‌شود. نيمه‌عمر دارو 2-1 ساعت و وابسته به مقدار مصرف است. اثر دارو بعد از تزريق عضلاني پس از 15-5 دقيقه و از راه وريدي بلافاصله شروع مي‌شود. زمان لازم براي رسيدن به غلظت يكنواخت پلاسمايي در انفوزيون مداوم وريدي 4-3 ساعت است. اين زمان در بيماراني كه دچار سكته قلبي شده‌اند، حدود 10-8 ساعت است. طول اثر دارو از راه وريدي 20-10 دقيقه و از راه عضلاني 90-60 دقيقه است. دفع ليدوكائين كليوي است.

منع مصرف لیدوکائین-سیستمیک

اين دارو در سندرم Adams-Stakes و بلوك شديد قلبي از جمله دهليزي-بطني، داخل بطني يا بلوك سينوسي-دهليزي نبايد مصرف شود.

عوارض جانبی لیدوکائین-سیستمیک

* عوارض نسبتا شایع (%10-1): سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، لرزش، رادیکولوپاتی (عصب تحت فشار) سایر عوارض (درصد نامشخص): قلبی عروقی: برادی کاردی، آریتمی قلبی، شوک، انقباض عروق کرونری، ادم، گرگرفتگی، بلوک قلبی، افت فشارخون، ترومبوفلبیت موضعی، بی کفایتی عروقی سیستم اعصاب مرکزی: آژیتاسیون، اضطراب، دلهره، سندرم دم اسبی، اغما، گیجی، دیس اورینتیشن (اختلال در تشخیص موقعیت)، سرگیجه، خواب آلودگی، سرخوشی، توهم، هایپراستزی (افزایش حساسیت در حس لامسه)، هیپوستزی (اختلال در حس لامسه)، عدم تحمل گرما، لتارژی، کاهش هوشیاری، طعم فلزی دهان، عصبانیت، خواب رفتگی اندام، نوروپاتی محیطی، روان پریشی، تشنج، اختلال در ریتم تکلم، پرش عضلات گوارشی: تهوع، استفراغ ازدیاد حساسیت: واکنش شبه آنافیلاکسی، آنافیلاکسی، واکنش ازدیاد حساسیت عصبی، عضلانی و اسکلتی: لرزش، ضعف گوشی: وزوز گوش تنفسی: برونکواسپاسم، تنگی نفس، دپرسیون تنفسی، بی کفایتی تنفسی

تداخلات دارویی لیدوکائین-سیستمیک

*مشخصات کلی تداخلات: - سوبسترای CYP3A4 - سوبسترای CYP1A2 -کاهش آستانه تشنج - مت هموگلوبینمی تداخلات رده X (پرهیز): کانیواپتان، فوسیدیک اسید (سیستمیک)، ایدلالیسیب، ساکویناویر کاهش اثرات داروها توسط لیدوکائین (سیستمیک): تکنسینم ۹۹ ام تیلمانوسپت کاهش اثرات لیدوکائین (سیستمیک) توسط داروها: بروکلی، ماری‌جوانا (شاهدانه)، القاکننده‌های متوسط CYP1A2، القاکننده‌های متوسط و قوی CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، انزالوتامید، اردافیتینیب، اتراویرین، ایووسیدنیب، میتوتان، ساریلومب، سیلتوکسیمب، تنباکو (دودکرن)، توسیلیزومب افزایش اثرات داروها توسط لیدوکائین (سیستمیک): بوپیواکائین (لیپوزومال)، لاکوزامید، بی‌حس کننده‌های موضعی، داروهای مسدود کننده عصبی عضلانی، پریلوکائین، سدیم نیتریت افزایش اثرات لیدوکائین (سیستمیک) توسط داروها: آمیودارون، اپرپیتانت، بتابلاکرها، کلوفازیمین، کانیواپتان، مهارکننده‌های قوی CYP1A2، مهارکننده‌های متوسط و قوی CYP3A4، داپسون (موضعی)، دیسوپیرامید، دولیسیب، اردافیتینیب، فوس اپرپیتانت، فوس نوتپیتانت، فوسیدیک اسید (سیستمیک)، هیالورونیداز، ایدلالیسیب، لاروترکتینیب، داروهای ایجادکننده مت هموگلوبینمی، میفپریستون، نوتپیتانت، نیتریک اکسید، پالبوسیکلیب، ساکویناویر، سیمپرویر، استریپنتول تداخل با غذا: ذکر نشده است.

هشدار ها لیدوکائین-سیستمیک

1- اين دارو درموارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود: نارسايي احتقاني قلب، كاهش جريان خون كبد، شوك و كاهش حجم خون،‌ انسداد ناقص قلب، برادي كاردي سينوسي و سندرم W-PW 2- كاهش مقدار مصرف دارو در بيماران مبتلا به نارسايي احتقاني قلب، عيب كار كبد و پس از جراحي قلب ضروري است. 3- بررسي نوار قلبي بيمار در طول مصرف دارو به منظور كمك به تنظيم مقدار مصرف دارو و تعيين مسموميت با آن ضروري است.

توصیه های دارویی لیدوکائین-سیستمیک

1- در صورت بروز علائم حمله قلبي، بلافاصله بايد به پزشك مراجعه شود. 2- هم زمان با مصرف ليدوكائين، پيگيري وضع بيمار با استفاده از الكتروكارديوگرام و در دسترس بودن وسايل احياء و داروهاي لازم براي معالجه واكنش‌هاي جانبي ضروري است. 3- ليدوكائين نبايد هنگام انتقال خون، به آن اضافه شود.