ماپروتیلین

موارد مصرف ماپروتیلین

اين دارو براي بهبود بيماري افسردگي به خصوص وقتي تسكين لازم باشد، تجويز مي‌شود.

مکانیسم اثر ماپروتیلین

اين دارو برداشت مجدد سروتونين و نوراپي نفرین به داخل پايانه عصبي را مهار مي‌كند . در نتيجه باعث تحرك گيرنده‌هاي مي‌شود.

فارماکوکینتیک ماپروتیلین

ماپروتيلين از طريق خوراكي به طور كامل جذب مي شود. در كبد متابوليزه شده و داراي متابوليت فعال مي‌باشد. 88% دارو به پروتئين‌هاي پلاسما متصل مي‌شود. . نيمه عمر پلاسمايي آن 58-27 ساعت مي‌باشد. زمان شروع اثر دارو 3-2 هفته پس از مصرف مي‌باشد. اين دارو از طريق صفرا و كليه دفع مي‌شود.

منع مصرف ماپروتیلین

در صورت وجود سابقه بيماري صرع و حملات تشنجي و همچنين در انفاركتوس ميوكارد نبايد مصرف شود.

عوارض جانبی ماپروتیلین

* عوارض شایع (%10سیستم اعصاب مرکزی: خواب آلودگی گوارشی: خشکی دهان عوارض نسبتا شایع (%10-1): سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، عصبانیت، خستگی، سردرد، اضطراب، آژیتاسیون، بی خوابی گوارشی: یبوست، تهوع عصبی، عضلانی و اسکلتی: ضعف، لرزش چشمی: تاری دید

تداخلات دارویی ماپروتیلین

* مشخصات کلی تداخلات: - سوبسترای CYP2D6 - تشدید اثرات آنتی کولینرژیک - تشدید اثرات تضعیف‌کننده CNS - کاهش اثرات مرکزی هیستامین - تداخل با اثر آنالوگ های نوراپی‌نفرین رادیونشان شده - کاهش آستانه تشنج - افزایش فاصله QT (شناخته‌شده) تداخلات رده X (پرهیز): آکلیدینیوم، آزلاستین (نازال)، برومپریدول، سیمتروپیوم، الوکسادولین، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، فراورده‌های رادیو دارویی آیوبنگوان، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، لووسولپرید، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز (ضدافسردگی)، اورفنادرین، اوکساتومید، اوکسوممازین، پارالدهید، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، روفناسین، تالیدومید، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم کاهش اثرات داروها توسط ماپروتیلین: مهارکننده‌های استیل کولین استراز، داروهای معدی – روده‌ای (پروکینتیک)، فراورده‌های رادیو دارویی آیوبنگوان، ایتوپرید، لووسولپرید، نیتروگلیسیرین، سکرتین کاهش اثرات ماپروتیلین توسط داروها: مهارکننده‌های استیل کولین استراز افزایش اثرات داروها توسط ماپروتیلین: الکل (اتیل)، داروهای آنتی کولینرژیک، آزلاستین (نازال)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، سیمتروپیوم، کلوزاپین، تضعیف‌کننده‌های CNS، الوکسادولین، فلونیترازپام، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، متوتری‌مپرازین، متی‌روسین، میرابگرون، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز، آگونیست های اوپیوئیدی، اورفنادرین، اکسی کدون، پارالدهید، پیریبدیل، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، پرامی‌پکسول، راموسترون، روفناسین، روپینیرول، روتیگوتین، سولفونیل اوره‌ها، سوورکسانت، تالیدومید، تیازید و دیورتیک های شبه تیازیدی، تیوتروپیوم، توپیرامات، زولپیدم افزایش اثرات ماپروتیلین وسط داروها: آکلیدینیوم، آلیزاپرید، آمانتادین، فراورده‌های حاوی سم بوتولینوم، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، کلرال بتائین، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، کلوبازام، کوبیستات، مهارکننده‌های قوی CYP2D6، دایمتیندن (موضعی)، داکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، هیدروکسی زین، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، گیاه کاوا، لمبورکسانت، لیسورید، لوفکسیدین، منیزیم سولفات، متوتری‌مپرازین، متوکلوپرامید، میانسرین، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکساتومید، اوکسوممازین، پرامپانل، پراملینتید، روفینامید، سدیم اکسیبات، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول و کانابیدیول، تری‌مپرازین، اومکلیدینیوم تداخل با غذا: ذکر نشده است.

هشدار ها ماپروتیلین

درموارد زير اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. آسم، اختلالات خوني، الكلسيم حاد، گلوكوم با زاويه بسته، افزايش فشار داخل چشم، احتباس ادرار، و اختلالات دو قطبي و قلبي-عروقي،‌عيب كار كبد، پركاري تيروئيد، سابقه انفاركتوس،‌ ميوكارد‌و اسكيزوفرني.

توصیه های دارویی ماپروتیلین

1. قطع مصرف اين دارو بايد به تدريج و با نظر پزشك انجام شود. 2. مصرف اين دارو بايستي حداقل دو هفته پس از قطع داروي ضد افسردگي آنزيم آمينواكسيداز شروع شود. با اين وجود، حداقل يك هفته پس از قطع مصرف اين دارو مي‌توان مصرف ساير داروهاي ضد افسردگي را آغاز نمود. 3. دوره درمان اين دارو بايد كامل شود. 4. براي حصول اثر درماني مطلوب ،‌ممكن است 3-2 هفته زمان مورد نياز باشد. 5. در صورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو،اگر رژيم درماني به صورت چند نوبت در روز باشد، به محض به يادآوردن، آن نوبت بايد مصرف شود، ولی اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد، از مصرف نوبت فراموش شده و دو برابر کردن مقدار مصرف بعدي باید خودداری شود. اگر رژيم درماني بصورت مصرف هنگام خواب باشد، از مصرف نوبت فراموش شده هنگام صبح باید خودداری شود. بهتر است در اين مورد، با پزشك مشورت شود. 6. از مصرف فرآورده هاي حاوي الكل و ساير داروهاي مضعف CNS با اين دارو بايد خودداري شود. 7. به دليل بروز احتمال سرگيجه و كار با ماشين آلاتي كه نياز به هوشياري دارند ، بايد احتياط نمود. 8. به دليل بروز احتمال سرگيجه هنگام برخاستن ناگهاني از حالت نشسته يا خوابيده بايد احتياط نمود. 9. اين دارو ممكن است سبب خشكي دهان شود. در صورت تداوم اين عارضه پس از 2 هفته بايد با پزشك مشورت شود. 10. در صورت نياز به هرگونه عمل جراحي يا درمان اضطراري، بايد از مصرف اين دارو بايد مطلع شود.