نورفلوکساسین

موارد مصرف نورفلوکساسین

همانند سیپروفلوکساسین. اگر چه این دارو در محیط آزمایشگاهی قدرت کمتری دارد. Norfloxacin علیه mycobacteria mycoplasm , chlamydiceae فعال نیست.

مکانیسم اثر نورفلوکساسین

با مهار DNA پلیمراز باکتریایی موجب مهار رونویسی، تکثیر، اصلاح و نوترکیبی DNA می گردد که از این طریق موجب مرگ باکتریایی می گردد.

فارماکوکینتیک نورفلوکساسین

حدود 30 تا 40درصد یک دوز خوراکی جذب می شود. اوج غلظت پلاسمایی 5/1 میکروگرم در میلی لیتر طی 1 تا 2 ساعت بعد از یک دوز خوراکی 400 میلی گرمی حاصل می شود. حضور غذا می توان جذب را به تأخیر بیاندازد. نیمه عمر پلاسمایی بین 3 تا 4 ساعت می باشد که در اختلالات کلیوی و در مواردی که کلیرانس کراتینین کمتر از 30 میلی لیتر در دقیقه می باشد افزایش می یابد. نیمه عمر پلاسمایی در حدود 5/6 ساعت گزارش شده است. این دارو حدود 14درصد به پروتئین های پلاسما متصل می شود. احتمالاً به صورت وسیع توزیع می شود اما اطلاعات موجود در این زمینه محدود می باشند. نورفلوگزاسین به خوبی در بافت های راه ادراری- تناسلی نفوذ می کند. از جفت عبور می کند و نسبتاً غلظت های بالایی از آن در صفرا به چشم می خورد. حدود 30% از دوز تجویزی به صورت تغییر نکرده طی 24 ساعت در ادرار دفع می گردد که باعث ایجاد غلضت های ادراری بالا می شوند. این دارو در PH ادراری 5/7 کمترین حلالیت را دارد. دفع ادراری از طریق ترشح توبولی و فیلتراسیون گلومرولی رخ می دهد و توسط پروبنسید کاهش می یابد اگرچه به طور کلی غلظت های پلاسمایی دارو تحت تأثیر قرار نمی گیرند. مقداری متابولیسم در مورد این دارو رخ می دهد که احتمالاً در کبد می باشد و متابولیت های متعددی در ادرار به چشم می خورند که بعضی دارای فعالیت آنتی باکتریال می باشند. حدود 30% دوز خوراکی از طریق مدفوع برداشت می شود.

عوارض جانبی نورفلوکساسین

۱تا۱۰درصد: تهوع، گیجی، سردرد، کرامپ شکمی، خستگی. کمتر از۱درصد: دردشکمی، عصبانیت، درد عضله و مفصل، آرتروز، ناهماهنگی حرکات، درد پشت، طعم تلخ، گیجی، افسردگی، یبوست، اسهال، سوء هاضمه، تب، خونریزی گوارشی، سوزش سردل.

تداخلات دارویی نورفلوکساسین

-داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی: خطر بروز تشنج ممکن است افزایش یابد. -داروهای آنتی اسید و مواد جاذب: جذب این دارو را کاهش می دهند. -اثر وارفارین در صورت مصرف همزمان با نورفلوکساسین افزایش می یابد. -کینولون ها اثر ضد دیابت داروهای سولفونیل اوره یا سمیت کلیوی سیکلوسپورین را افزایش می دهند. -نورفلوکساسین غلظت پلاسمایی تئوفیلین را افزایش می دهد.

هشدار ها نورفلوکساسین

-ریسک التهاب و پارگی تاندون -سالمندان بالای ۶۰سال -در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس منجر به تشدید خستگی عضلات می گردد. -منع مصرف دارو در شرایط زیر وجود دارد: حساسیت، مصرف داروها یا شرایطی که موجب طولانی کردن QTاینتروال می شوند. -احتیاط مصرف: در درمان های طولانی مدت ارزیابی عملکرد ارگانهای کلیه ، کبد و… ضروری است، نوروپاتی محیطی، تشنج.

توصیه های دارویی نورفلوکساسین

-قرص را بطور کامل با یک لیوان پر آب ببلعید و از خرد کردن یا جویدن آن خودداری کنید. -از مصرف همزمان دارو با شربت های ضد اسید معده بپرهیزید. -در صورت مصرف لبنیات، دارو ها و مکمل های حاوی منیزیم، کلسیم، آهن و آلمینیوم، 4ساعت قبل یا 4ساعت بعد مصرف این دارو آنها را مصرف کنید. -تا ۲ ساعت پس از مصرف دارو از رانندگی و سایر فعالیتهایی که به تمرکز و هوشیاری کامل نیاز دارند خودداری کنید. -مصرف اب و مايعات بدون کافئین به اندازه ی مناسب در دوره ی مصرف اين دارو لازم است. -از آنجا که طی درمان با این دارو حساسیت بدن شما به نور بیشتر خواهد شد، تا حد ممکن از قرارگرفتن در معرض نور مستقیم خودداری کنید و از کرم ضدافتاب، پوشش مناسب و عینک آفتابی استفاده کنید. -در صورت احساس کشیدگی، گرفتگی یا درد شدید عضلات و درد مفاصل، به پزشک مراجعه کنید. -در صورتی که مبتلا به بیماری میاستنی گراویس یا هرگونه مشکل در عضلات و تاندون ها هستید، حتما به پزشک خود یادآوری کنید. -در صورت نیاز به هرگونه واکسیناسیون پزشک را از مصرف این دارو مطلع کنید. -درصورتی که مبتلا به دیابت هستید قند خون خود را به صورت دوره ای وبا دقت بیشتری کنترل کنبد. -در صورت مشاهده ی علاءم التهاب شدید پوست٬ دهان يا چشم، مصرف دارو را قطع و فورا به پزشك مراجعه كنيد. -اسهال آبکی طولانی مدت همراه با دل پیچه و تا چند هفته پس از درمان٬ ممکن است از عوارض نادر این دارو باشد. از خوددرمانی پرهیز کنید.